معنی رزم خواه در فرهنگ فارسی عمید

رزم خواهنده، رزم خواه، جنگجو

معنی رزم خواه در لغت نامه دهخدا

جنگ طلب. جنگ خواه. (فرهنگ ولف). کسی که آرزومند جنگ و نبرد باشد. (ناظم الاطباء). رزمجو. جنگجو. (فرهنگ فارسی معین). جنگ جوی. جنگاور. رزم آور:، چو خسرو بدید آن گزیده سپاه، سواران گردنکش و رزمخواه.، فردوسی.، چو دارا بیاورد لشکر براه، سپاهی نه بر آرزو رزمخواه.، فردوسی.، بدان تا میان دو رویه سپاه، بود گرد اسب افکن رزمخواه.، فردوسی.، بیامد بنزدیک ایران سپاه، خروشید کای مهتر رزمخواه.، فردوسی.، و رجوع به رزمجو شود.،، دلاور. پهلوان. (یادداشت مؤلف). کنایه از پهلوان. دلاور. بهادر:، فرستاده را گفت پیش سپاه، بگوی آنچه بشنیدی از رزمخواه.، فردوسی.، ندارم در ایران همی رزمخواه، کز ایدر شود پیش او با سپاه.، فردوسی.، قباد آمد آنگه بنزدیک شاه، بگفت آنچه بشنید از آن رزمخواه.، فردوسی

معنی رزم خواه - جستجوی لغت در جدول جو

رزم خواه

فرهنگ فارسی عمید

رزم خواه

لغت نامه دهخدا

وام خواه

کسی که از دیگری پولی به قرض می خواهد، آنکه طلب خود را از وام دار می خواهد

فرهنگ فارسی عمید

نام خواه

آنکه خواهان نام و شهرت است، نامجو، نام خواهنده

فرهنگ فارسی عمید

رزم خواهی

(رَ خوا / خا)

جنگ طلبی. رزمجویی. جنگجویی. عمل رزمخواه. صفت رزمخواه

لغت نامه دهخدا

رامشخواه

(فِ / فَ خَوَرْ / خُرْ دَ / دِ)

شادی طلب. طربخواه. آنکه خواهان خوشی و شادی است، استراحت طلب. راحت طلب. آرامشخواه

لغت نامه دهخدا

رزق خوار

(کُ هََ / هَُ گَ تَ / تِ)

روزی خوار. وظیفه خوار. مستمری بر:
آن چنانکه عاشقی بر رزق و زار
هست عاشق رزق هم بر رزق خوار.
مولوی

لغت نامه دهخدا

مردم خواه

(خَلْ وَ)

مردم دوست. دوستدار مردم

لغت نامه دهخدا

نام خواه

(دِ شِ کَ)

خواهان نام. نامجو. شهرت طلب. حریص شهرت. آرزومند اشتهارو معروفیت. جویای نام و شهرت و افتخار:
کدام است مرد از شما نامخواه
که آید پدید از میان سپاه.
دقیقی

لغت نامه دهخدا

رزم خواه گردیدن

(تَ دَ)

رزمخواه گشتن. جنگجو گردیدن. جنگجویی نمودن. قصد جنگ کردن. آهنگ نبرد نمودن:
زند بر در شهر خوارزم گاه
ابا شیده گردد همی رزمخواه.
فردوسی.
و رجوع به رزمخواه و رزمخواه شدن شود

لغت نامه دهخدا

رزم خواه شدن

(تُ اَ تَ)

به جنگ گراییدن. به جنگ روی آوردن. آهنگ جنگ و قتال کردن. روی آور شدن به قصد جنگ:
بهر سو که قارن شدی رزمخواه
فروریختی خون در آن رزمگاه.
فردوسی.
همی گفت اگر من فرستم سپاه
سر او بگردد شود رزمخواه.
فردوسی.
و رجوع به رزمخواه و رزمخواه گردیدن شود

لغت نامه دهخدا